“L-imħabba hi paċenzjuża, l-imħabba beninna. Mhix ġeluża; l-imħabba ma tiftaħarx biha nfisha u mhix kburija. Ma taġixxix indeċentement, ma tfittixx l-interessi tagħha nfisha, mhix irritata faċilment, ma tirrekordjax il-ħażen immirat kontriha. L-imħabba ma tifraħx bl-inġustizzja, imma tifraħ flimkien mal-verità. Iġġerragħ kollox, temmen kollox, tittama kollox, tippersevera f’kollox. L-imħabba qatt ma tispiċċa. Imma sew jekk hemm doni ta’ profeziji, għad ikunu aboliti; jew ilsna, għad jehdew; jew tagħrif, għad jkun abolit” (1 Korintin 13:4-8). L-imħabba hi l-ispirazzjoni, l-omm, is-sustanza, u l-għerq tal-virtujiet kollha. Kull min jikklejmja li għandu xi relazzjoni vitali mal-Ħallieq tiegħu jħobb ukoll il-ħlejjaq tiegħu, bħalma ma tistax tħobb lil ħabibek mingħajr ma tħobb lil uliedu, avolji jistgħu jkunu mqarbin. B’daqshekk m’aħniex ngħidu li huwa suffiċjenti tagħti l-farka kultant; insapportabbli naraw il-faqar jiddependi fuq il-karità, u jibqa’ jissussisti minħabba l-kari