“L-Ispirtu nnifsu jixhed flimkien mal-ispirtu tagħna illi aħna tfal t’Alla, u jekk tfal, allura werrieta wkoll – werrieta t’Alla, u werrieta flimkien ma’ Kristu, imbasta nbatu miegħu sabiex inkunu glorifikati wkoll miegħu. Nikkonsidra illi s-sofferenzi taż-żmien preżenti mhumiex denji jkunu pparagunati mal-glorja li dalwaqt se tkun irrivelata lilna” (Rumani 8:16-18).
Bħala dixxipli ta’ Ġesù nissejħu qaddejja, anzi lsiera, biex hekk niftakru li jmissna nobdu. “Meta tagħmlu kulma jordnawlkom, għidu, ‘Ilsiera bla fejda aħna; għamilna biss dak li konna obbligati nagħmlu’” (Luqa 17:10).
Magħrufa wkoll bħala suldati, biex inwaħħluha f’rasna li fl-esperjenza tagħna se niltaqgħu ma’ saram u sofferenzi. “Sofri t-tbatija miegħi bħala suldat tajjeb ta’ Kristu Ġesù” (2 Timotju 2:3). Irridu nissalvagwardjaw irwieħna illi ma nbatux minħabba d-dnub, u lanqas nidinbu fit-tbatijiet. Hekk jew hekk, it-tbatijiet tagħna huma skaldi mis-salib, mhux għax bihom inpattu għal dnubietna – dawn diġà Kristu patta għalihom kompletament – iżda għax permezz tat-tbatijiet tinġabar il-knisja, li hi l-frott tat-tbatijiet ta’ Bin Alla. “Issa nifraħ fit-tbatijiet tiegħi għalihom,” jgħid l-appostlu, “u nimla f’ġismi dak li jonqos lit-tbatijiet ta’ Kristu għal ġismu, li hu l-knisja, li jien sirt ministru tagħha” (Kolossin 1:24-25).
Bħalma Kristu l-ewwel bata mbagħad daħal fil-glorja tiegħu, hekk ukoll aħna l-membri tiegħu. Difatti tbatijietna huma l-iqsar triq għall-Ġenna – mhux għax huma meritevoli, iżda għax iġibuna nixbhu ’ll-Imgħallem tagħna. L-ambizzjoni ta’ Pawlu kienet illi jagħraf aktar profondament lil Ġesù, jesperjenza s-setgħa tal-irxoxt tiegħu, jissieħeb fil-komunjoni santifikanti tat-tbatijiet tiegħu, u jsir konformat miegħu fil-mewta tiegħu (Filippin 3:10).
Mela l-atteġġjament tagħna jmissu jkun imsawwar fuq dal-binarju: nibżgħu mid-dnub bla ma nindiehxu mit-tbatijiet. Bħalma l-ikbar ġid jiġina mis-sofferenzi ta’ Kristu, hekk l-ikbar glorja li Alla għandu għall-qaddisin tiegħu jwassalhielna permezz tas-sofferenzi maħturin għalina, għax “b’ħafna tribulazzjonijiet jeħtiġilna nidħlu f’saltnet Alla” (Atti 14:22).
Kif nilqgħu u x’nagħmlu bi tbatijietna hu argument potenti favur il-grazzja t’Alla fina. Il-vanġelu, fir-realtà, hu vantaġġjat aktar mis-sofferenzi qaddisa u umli ta’ dixxiplu wieħed, sempliċement minħabba l-Kelma tal-ġustizzja, milli bl-apoloġetika kumplikata mħaddma kontra l-eretiċi u l-apostati.
Talba: “Mulej, int ma ħbejtilniex il-fatt illi bħala eredi tas-saltna eterna tiegħek hu maqtugħ għalina illi nkunu afflitti u ssikkati b’diversi tipi ta’ saram. Agħtina s-sottomissjoni meħtieġa sabiex tkompli ssawwarna fuq ix-xbieha tiegħek, u magħha agħtina l-għerf biex nagħrfu li mogħdijietek huma l-aħjar.”
Comments