“Il-predikatur fittex li jsib kliem li jogħġob, u dak li nkiteb inkiteb bir-reqqa u bis-sewwa. Kliem l-għorrief hu bħal niggiżiet, u bħal imsiemer imwaħħlin tajjeb hi l-ġabra ta’ sentenzi mogħtijin minn ragħaj wieħed. Mill-bqija, ibni, iftaħ għajnejk: għall-kitba ta’ ħafna kotba m’hemmx tmiem, u ħafna studju hu taħbit għall-ġisem. Il-konklużjoni, wara li kollox instema’, hi: ibża’ minn Alla u ħares il-kmandamenti tiegħu, għax dan hu d-dmir ta’ kull bniedem. Għax Alla jagħmel ħaqq minn kulma jsir, minn kull ħaġa moħbija, sew tajba u sew ħażina” (Ekkleżjażti 12:10-14).
Voltaire jgħid illi kieku Alla ma jeżistix ikun neċessarju nivvintawh. Ma nafx f’liema kuntest qalha, imma m’għandix għalfejn nistaqsi għalih. Probabbilment qalha biex iwaqqa’ – mingħalih – ’l Alla li ħalqu għaż-żufjett, avolja meta nqabad f’maltempata twerwer u appella ’l Alla biex jagħtih is-sokkors tiegħu.
Nies kontradittorji bħalu kienu u jibqgħu jħufu mas-saqajn, skuntenti għax mhumiex Alla, u bl-inkonsistenzi tagħhom aktar niddubita eżistewx huma milli Alla li provaw jitturufnaw mill-kuxjenza tagħhom, xi ħaġa li wieħed diffiċilment jagħmilha, għax il-verità terġa’ titfaċċa – bħal meta tqaċċat siġra, xorta waħda terġa’ tarmi r-refgħan tagħha.
Is-sitwazzjoni hi kurjuża tabilħaqq. Individwi li b’żelu u impenn ifittxu ’l Alla jagħtu evidenza li hu hemm, imma daqshekk ieħor l-għama ta’ dawk li jwarrbuh ukoll jitkellem volumi sħaħ favur l-eżistenza tal-enti divin, li aħna nafuh bħala Missier Sidna Ġesù, u allura Missierna smewwieti.
Descartes, daparti tiegħu, jitkellem dwar l-idea neċessarja tagħna dwar Alla. Jgħid li din timplika l-eżistenza tiegħu. Dak li beda biex iddubita kollox jasal għall-konklużjoni ovvja, skont hu, li Alla tabilħaqq jeżisti. Attwalment, m’hemm ebda kreatura, tant ċkejkna u despikabbli, illi ma timmanifestax b’xi mod jew ieħor is-sapjenza u l-bontà divina.
Imma l-istabbiltà tagħna mhix imsejsa fuq l-argumentazzjoni filosofika. Alla mhuwiex Alla ta’ Aristotile, Descartes jew Kant, imma Alla tal-profeti u l-appostli tiegħu, Alla ta’ Abraham, Alla ta’ Iżakk, u Alla ta’ Ġakobb – Alla li realment u meraviljożament jidħol f’kuntatt magħna. Aktar minn hekk, jintrabat b’patt reali ma’ nies tad-demm u l-laħam bħalna.
Sikwit huwa biss fis-silenzju illi Alla jgħarrafna lilu nnifsu, u jiddikjaralna lil ismu permezz ta’ misterji ineffabbli – fuq kollox, bl-irxoxt ta’ Ibnu Ġesù, fatt storiku li jmur oltre minn kull xjenza u loġika umana. Il-fatt patenti hu, ma nistgħux nikkontienu lil Alla. Għall-kuntrarju, “fih ngħixu u nitħarrku u neżistu” (Atti 17:28). L-eżistenza tagħna tiddependi għalkollox u f’kull waqt fuqu.
Kemm hu redikolu l-ħsieb, mela, li nfittxu prova tal-eżistenza tiegħu, bħallikieku sempliċi nifs ifittex prova tal-individwu li minnu ħareġ. Flok nilagħbuha t’allat, jaqblilna nsibu postna u nagħtu qima lill-Omnipotenti, “għax minnu u permezz tiegħu u għalih huma l-ħwejjeġ kollha. Lilu l-glorja għal dejjem! Ammen” (Rumani 11:36).
Għadu t’Alla, impliċitament jew espliċitament, qatt ma kien ħabib veru tal-bnedmin. Mill-banda l-oħra, fidi f’Alla l-imbierek hi l-pedament stabbli għal kull ordni soċjali u kull azzjoni responsabbli fuq l-art.
Talba: “Mulej Alla tagħna, għalik m’hemmx għoli jew fond, m’hemmx jum jew lejl, m’hemmx żgħir jew kbir. Int timla, tgħaqqad u ssostni kollox. Tiggverna bl-għerf u t-tjieba tiegħek, u għaldaqstant imissna nwettqu l-volontà tiegħek bil-għaqal, għax dan hu dmirna. Titlaqniex waħidna; wettaqna bl-Ispirtu tiegħek, li int tajtna bil-mertu ta’ Ibnek Ġesù. Ammen.”
Comments