“Dawk li jgħixu skont in-natura midinba jiffissaw ħsiebhom fuq ħwejjeġ in-natura midinba, imma dawk li jgħixu skont l-Ispirtu jiffissaw ħsiebhom fuq ħwejjeġ l-Ispirtu. Moħħ il-bniedem midneb hu l-mewt, imma l-moħħ ikkontrollat mill-Ispirtu hu ħajja u sliem. Il-moħħ midneb hu ostili għal Alla, għax mhux sottomess għal-liġi t’Alla, u lanqas tabilħaqq ma jista’ jkun. Dawk kontrollati min-natura midinba ma jistgħux jogħġbu ’l Alla. Imma intom m’intomx kontrollati min-natura midinba iżda mill-Ispirtu, jekk infatti l-Ispirtu t’Alla jgħammar fikom. U jekk xi ħadd m’għandux l-Ispirtu ta’ Kristu, dan ma jappartenix għalih. Imma jekk Kristu hu fikom, għalkemm il-ġisem hu mejjet minħabba d-dnub, l-ispirtu tagħkom hu ħaj minħabba l-ġustizzja” (Rumani 8:5-10).
Bħalma d-deheb ikun fih xi impuritajiet u frattant xorta jissejjaħ deheb, u bid-dritt, hekk il-mifdija jibqagħlhom xi fdal ta’ dnub, iżda t-toqol tal-karattru tagħhom ixaqleb deċiżivament lejn il-qdusija. In-nagħaġ m’għandhomx ħabta jitmiegħku fil-ħama, imma kultant jaqgħu f’xi gandott bil-ħama. Il-ħnieżer iħobbu jistaħmu fil-ħmieġ lejh u nhar.
Hekk, mela, nifhmu kif Kristjan jista’ jogħtor, jitfixkel u anke jixkana mal-art, iżda jqum u jissokta miexi fil-mogħdija tal-indiema evanġelika. Ix-xeħta ta’ qalbu hi lejn is-sewwa. L-iskop ta’ ħajtu hu l-glorja tas-Salvatur tiegħu. L-ambizzjoni determinata tiegħu hi li jogħġbu f’kollox. Kultant jaqa’, iva, imma kollox ma’ kollox hu sinċier, u Alla jagħraf lil niesu b’isimhom.
Ir-reprobati mhumiex hekk. Meta ġie li jiskansaw id-dnub, jiskansawh għal motivi ulterjuri, mhux għall-glorja t’Alla. Fil-karnalità tagħhom, kultant, għal xi raġuni jew oħra, ifarfru jdejhom mid-dnub, avolja qalbhom tixxennaq għalih. Ġie li jinfirdu minn xulxin, għax hekk jara li jaqbillu, iżda b’ebda ħsieb ta’ divorzju permanenti. It-tattika tagħhom tixbah lill-baħħara fl-antik meta jinqabdu f’xi maltempata qalila. Il-baħrin, kontra qalbhom, jaqbdu jarmu l-kargu l-baħar, biex iħaffu l-bastiment li ma jmorrux jiffondaw b’kollox.
Il-ħżiena, meta jidħlu f’xi kriża orribbli, u quddiemhom għandhom biss prospett werwieri, jarmu d-dnub għax jafu li jkun id-disfatta tagħhom. Pereżempju, jekk jimirdu f’daqqa b’xi marda għall-għarrieda, u jaħsbu dwar il-mewt u l-Infern, jafu li jekk ma jħaffux il-bastiment, jergħqu. Għalhekk tarahom jarmu l-użura tagħhom, l-immoralità, id-dagħa, is-sokor, is-serq u t-tbixkil, mhux għax jistmerru l-vizzju, iżda għax iħobbu lilhom infushom. Kieku fil-kalkolu tagħhom jistgħu jkomplu fi dnubiethom u fl-istess ħin jeħilsu mill-marda, ma jinfirdux minnhom, bħalma l-baħrin ma jarmu xejn kieku jkunu persważi li ma jarawx il-qiegħ. Wara li jagħmlu l-operazzjoni u jgħaddilhom kollox, normalment jerġgħu lura għall-faħx ta’ qabel, bħall-kelb li jirritorna biex jilgħaq il-vomtu tiegħu stess.
Ħadd ma jista’ jiddetesta d-dnub ħlief dawk li jħobbu l-liġi t’Alla. Bniedem naturali jista’ jirrabja għal dnubu – għax ikun riegħxu, neffqu ħafna flus jew żvantaġġjah milli jieħu promozzjoni – iżda mhux kapaċi jobogħdu. Jista’ għal xi żmien jagħtih il-ġenb, iżda ma jistmerrux. Kieku veru jistmerru, jistmerr kwalunkwe manifestazzjoni tad-dnub.
Talba: “Missier smewwieti, int għoġbok tħawwel fina dispożizzjoni ġdida, radikalment differenti minn dik preċedenti. Ikkonvertejtna lejk; tajtna pjaċiri u motivi ġodda. Għamiltilna ċ-ċirkonċiżjoni fi qlubna, biex tikkawżana nimxu fil-mogħdija tal-preċetti tiegħek. O kemm nixtiequ illi din il-ħidma ta’ grazzja tiegħek fina ssir iżjed u iżjed evidenti. Kompli sawwarna fix-xbieha ta’ Ibnek Ġesù. Ammen.”
Comments