“Imma jekk l-inġustizzja tagħna sservi biex tiddimostra l-ġustizzja t’Alla, x’se ngħidu? Jaqaw inġust Alla li jixħet ir-rabja fuqna? (Qed nuża’ argument uman.) Ċertament li le! Altrimenti Alla kif se jiġġudika d-dinja? Wieħed jista’ jargumenta, ‘Jekk bil-falsità tiegħi l-verità t’Alla kotrot għall-glorja tiegħu, għaliex għadni jien ikkundannat bħala midneb?’ Għax ma tgħidx - bħalma aħna rapportati b’mod kalunnjuż u bħalma xi wħud jikklejmjaw li aħna ngħidu - “Ħa nagħmlu l-ħażen sabiex jirriżulta t-tajjeb”? Il-kundanna tagħhom hi ġusta” (Rumani 3:5-8).
Huwa fatt stabbilit fit-teoloġija tal-Kristjan illi Alla kapaċi u sikwit jaqleb id-dnub għall-ġid. Ladarba dan minnu, allura m’hemmx iċ-ċans illi nsiru traskurati dwar il-fallimenti tagħna? Inizjalment jista’ jgħaddilek dal-ħsieb, iżda fir-realtà l-omnipotenza u s-sapjenza t’Alla qatt ma jistgħu jsiru skuża biex inkomplu noffenduh.
Għall-persuna mhix penitenti, id-dnub jaħdem għad-dannazzjoni tagħha. Għal dawk li jħobbu ’l Alla, jirriżulta għall-profitt tagħhom. Bit-tali affermazzjoni, nerġa’ ngħid, wieħed jista’ jiġbed konklużjoni żbaljata, u jaħseb illi jista’ jiċċaċċra mad-dnub jew jgħassed aktar fih. Jirraġunaw bħal ċerti nies fl-antik illi meta semgħu li fejn id-dnub joktor il-grazzja toktor wisq aktar, staqsew, “Nibqgħu fid-dnub biex tiżdied il-grazzja?” (Rumani 6:1). Din loġika perversa, aktar u aktar jekk ġejja minn nies suppost imdawla mill-Ispirtu tal-qdusija.
Jekk ulied Alla jidhrilhom li jistgħu jbagħbsu mad-dnub għax Alla jaqilbu għall-ġid tagħhom, ngħidilhom din: għalkemm il-Mulej ma jarmihomx fil-kundanna, jista’ jibgħatilhom Infern f’din id-dinja. Kapaċi jixħithom f’aguniji u konvulżjonijiet tar-ruħ, hekk li jqarribhom lejn id-disprament. Ħa jkun dan sejf iżiġġ biex jirrestrinġihom milli jersqu lejn is-siġra projbita.
It-teoloġija biblika qatt ma tippermettielna naqilbuha għall-vantaġġ midneb tagħna. Alla kien u jibqa’ vindikatur tal-midneb. Wara li l-Babilonja serviet bħala martell f’idejn il-Mulej għal żmien twil biex biha jidrob il-ġnus, hi nfisha sfat midruba. L-Assirja kienet il-ħatar biex biha jbekket lill-poplu tiegħu, iżda aktar tard l-Assirja nfisha sfat imbekkta. Dawn l-imrietel, oħtra, imnanar u strumenti oħra, wara li jkunu wettqu r-rwol tagħhom, bla ma kienu jaf li qed iwettquh, jintremew huma nfushom fin-nar, u maħruqin irmied.
Ma nistgħux niċħdu illi Satana għamel pjaċir lil Alla filli afflitta lil Ġobb, għadda lil Pietru mill-għarbiel, u ta bil-ponn lil Pawlu. Alla wettaq il-pjan tiegħu: f’Ġobb prova l-integrità u s-sabar tiegħu, f’Pietru naqqieh mill-konfidenza fih innifsu, f’Pawlu rrestrinġieh mit-tendenza illi jitkabbar. Frattant Satana hu riżervat fil-ktajjen, fid-dlam, għar-retribuzzjoni fil-Jum il-Kbir. Hekk ukoll il-midneb. Alla għamel kollox għalih innifsu, imqar il-midneb għall-jum il-ġudizzju (Proverbji 16:4).
Talba: “Missier omnipotenti, triqatek huma lil hinn mill-komprensjoni tagħna. Nirċievu r-rivelazzjoni tiegħek b’fiduċja sempliċi u filjali. Nemmnu illi int waħdek għaref; tkun bluha u ardità jekk nipprovaw nagħtuk parir. Int il-fuħħari; aħna t-tafal. Għaldaqstant ninxteħtu quddiemek b’qima. Agħtina qalb sottomessa għall-preċetti tiegħek, u fomm biex ixandar it-tifħir tiegħek. Ammen.”
Comments