Skip to main content

Id-Dinja Li Ġejja

“Dan irrid infisser, l-aħwa: iż-żmien hu mqassar, sabiex għal li ġej dawk li għandhom in-nisa jgħixu bħallikieku m’għandhomx; dawk li jibku bħallikieku ma jibkux; dawk li jifirħu bħallikieku ma jifirħux; dawk li jixtru bħallikieku ma jippossedux; dawk li jużaw id-dinja bħallikieku ma jużawhiex għalkollox. Għax il-forma ta’ did-dinja preżenti qed tgħaddi ’l hemm” (1 Korintin 7:29-31).

Hemm is-saltna ta’ din l-art u s-saltna tas-sema. L-Imgħallem spjegalna illi s-segwaċi tiegħu, għalkemm jinsabu fid-dinja, ma jappartenux għad-dinja (Ġwanni 15:18-19). Aħna nies magħmulin mit-trab tal-art, iżda s-sejħa u d-destin tagħna mhumiex għal hawn. Is-saltna preżenti hi transitorja; is-saltna ta’ Kristu hi għal dejjem, għax “il-Mulej Alla jagħtih it-tron ta’ David missieru, u jsaltan għal dejjem fuq id-dar ta’ Ġakobb, u għal saltnatu ma jkunx hemm tmiem” (Luqa 1:32-33).

Mela jekk id-dinja preżenti ttellifna milli naraw u napprezzaw “id-dinja li ġejja,” inkunu tabilħaqq qed nagħmu lilna nfusna. Il-Puritani kienu stretti fit-trattamenti tagħhom mad-dinja. Il-ħajja preżenti stmawha bħala preparazzjoni għall-ħajja futura fl-eternità, u allura kellhom il-vista tagħhom iffokata fuq l-etern, biex fiż-żmien ħajjithom jgħixuha fil-massimu tagħha. 

Arthur Dent, wieħed minnhom, fil-potenzjal tad-dinja preżenti għall-ħażen, iddeskriva d-dinja hekk, bil-ġibdiet u l-leblibiet tagħha: “Hi baħar ta’ ħġieġ, purċissjoni ta’ għaxqiet banali, teatru ta’ varjetà, labirint ta’ errur, dagħbien ta’ għali, maqjel ta’ ħmieġ, wied ta’ miżerja, stat ta’ ingann, gaġġa mimlija kokki, għorna ta’ skorpjuni, xagħri ta’ lpup, territorja ta’ orsijiet, belliegħa ta’ passjonijiet, kummiedja taparsi, ġenn detestabbli.”

Preferew il-grazzja qabel il-ġid, u d-dehen qabel id-dinja. B’atteġġjament bħal dan, ma ħallew xejn milli jfixkilhom mill-mogħdija evanġelika. 

Talba: “Missierna smewwieti, għomorna bħal dell, bħal sahra billejl; malajr jgħaddi u ma ninstabux iktar. Biss int iddepożitajt fi qlubna l-ħsieb tal-eternità. Tħalliniex mela nintrabtu ma’ ħwejjeġ għaddiena, għax int għamiltna għalik innifsek u qalbna ma tistrieħx qabel ma tistrieħ fik. Nitolbuk dan fuq il-merti ta’ Ibnek waħdu.”

Comments

Popular posts from this blog

Qawwija fid-Dgħufija

“U mqar jekk l-evanġelju tagħna hu mgħotti, hu mgħotti biss għal dawk li qed jintilfu. Fil-każ tagħhom l-alla ta’ daż-żmien għema mħuħ il-miskredenti, sabiex ma jiddix fuqhom it-tidwil tal-evanġelju tal-glorja ta’ Kristu, li hu l-immaġni t’Alla. Għax mhux lilna nfusna nippritkaw, iżda ’l Kristu Ġesù bħala s-Sid, u aħna nfusna l-qaddejja tagħkom minħabba Ġesù. Għax Alla, li qal, ‘Ħa jiddi d-dawl mid-dlam,’ huwa dak li idda fi qlubna għat-tidwil tat-tagħrif tal-glorja t’Alla f’wiċċ Kristu. Imma għandna dat-teżor f’reċipjenti xaqqufin sabiex jintwera li din l-eċċessività tas-setgħa tappartieni għal Alla u mhijiex minna nfusna” (2 Korintin 4:3-7). Hemm kontinwità fil-fidi: ninsabu f’suċċessjoni ta’ demm martri. Ħa ngħaddu t-torċa minn id għall-oħra, minn ġenerazzjoni għall-oħra. Apparti l-fidili fil-knisja stabbilita, insibu n-Novatjani, id-Donatisti, il-Valdiżi (seklu 12), l-Albiġiżi (seklu 13), il-Lollardi (wara Wiklef fis-seklu erbatax), l-Aħwa Boħemjani (seklu 15), u l-Anabattis...

Lejk Nerfa' Għajnejja

“Lejk nerfa’ għajnejja, o int li tgħammar fis-smewwiet. Ara, bħalma għajnejn il-qaddejja jħarsu lejn id sidhom, u bħalma għajnejn il-qaddejja jħarsu lejn sidtha, hekk għajnejna jħarsu lejn il-Mulej, Alla tagħna, sakemm ikollu ħniena minna. Ħenn għalina, o Mulej, ħenn għalina, għax aħna mxebbgħin għall-aħħar bit-tgħajjir. Ruħna mxebbgħa żżejjed biż-żebliħ ta’ dawk li huma paxxuti, u bit-tgħajjir tal-imkabbrin” (Salmi 123:1-4).  Huwa adatt li aħna nitolbu għar-rilif mill-istmellija. Sakemm għandna n-nifs, huwa preġju u żina għalina li nfittxu ’l Alla għall-għajnuna u gwida. Evidentement das-salm huwa t-tnegħida ta’ wieħed (ma’ fidili sħabu oħrajn) li jinsab fl-arena, f’sitwazzjoni iebsa, imkeskes minn nies ħżiena u mgħobbi bl-istmellija u d-disgust tagħhom.  Imma Alla, li jippermetti d-dwejjaq jinvistana biex sikwit jgħammar magħna, jista’ jneħħih, isostnina taħtu jew jislet il-ġid minnu. Kif jista’ Alla jwarrab talb bħal dan, kif imlissen hawn? Alla kapaċi u difatti ...

Il-Mogħdrija

“Imma issa intom imisskom tneħħu dawn il-ħwejjeġ kollha: ir-rabja, l-għadab, il-malizzja, l-ikkalunnjar u diskors oxxen minn ħalqkom. Tigdbux lil xulxin, ladarba nżajtu l-bniedem il-qadim bil-prattiċi ħżiena tiegħu, u lbistu l-ġdid, li qed jiġġedded fit-tagħrif veru skont l-immaġni ta’ min ħalqu - tiġdid fejn m’hemmx distinzjoni bejn Grieg u Lhudi, ċirkonċiżjoni u inċirkonċiżjoni, barbaru, Skita, ilsir jew liberu, iżda Kristu hu kollox u f’kulħadd. Mela, bħala l-magħżulin t’Alla, qaddisin u maħbubin, ilbsu sentimenti ta’ mogħdrija, benevolenza, umiltà, manswetudini u paċenzja” (Kolossin 3:8-12).  Il-beninnità hi l-ispirtu ta’ trattament favorevoli, jew il-prattika kostanti u abitwali ta’ azzjonijiet amikevoli u benevolenti. Hemm żewġ prinċipji ewlenin fil-kostituzzjoni umana, li jwettqu serriegħa bla waqfien għall-predominanza: l-egoiżmu u l-benevolenza, jew il-beninnità. L-egoiżmu jikkonċentra s-sentimenti, ix-xewqat u l-azzjonijiet kollha fuq il-promozzjoni tal-benesseri i...