“‘Għall-ġudizzju jien ġejt f’did-dinja,’ qal Ġesù, ‘sabiex dawk li ma jarawx jaraw, u dawk li jaraw isiru għomjin.’ Xi wħud mill-Fariżej li kienu miegħu semgħu dan u staqsewh, ‘Xiex? Jaqaw aħna wkoll għomjin?’ Ġesù qalilhom, ‘Kieku kontu għomjin, ma kienx ikollkom dnub; imma ladarba issa tikklejmjaw, “Aħna naraw,” dnubkom jibqa’” (Ġwanni 9:39-41).
Kull meta ninġabru flimkien biex inlaqqtu xi verità pertinenti għalina mill-Iskrittura, bix-xieraq inkun persważ li l-katekeżi, l-ippritkar u kwalunkwe tagħlim qatt mhu suffiċjenti fih innifsu, avolja jista’ jkun ortodoss. It-tagħlim iressaq id-dawl, imma mhuwiex kompitu tiegħu jagħti l-vista. Il-mexxejja reliġjużi Lhud iċċassaw lejn id-Dawl tad-dinja karina sħiħa. Flok raw, sfaw ikkonfermati fl-għama tagħhom. Xokkanti l-ħsieb. “Kieku kontu għomjin, ma kienx ikollkom dnub; imma ladarba issa tikklejmjaw, ‘Aħna naraw,’ dnubkom jibqa’,” kien il-verdett finali fuqhom.
Dawl u vista mhumiex sinonimi; għalkemm għandna x’nambuhom it-tnejn, jekk inħalltuhom flimkien nagħmlu dan għad-dannu tagħna. Id-dawl ċertament hemm postu, imma l-operazzjoni misterjuza u ineffabbli tal-Ispirtu tal-ħajja hija indispensabbli biex wieħed idur. L-evanġelju hu dawl, anzi, unikament dawl għar-ruħ fil-kantina, imma l-Ispirtu biss jagħti l-vista.
Talba: “Ejja, Spirtu s-Santu! Żurna mill-ġdid! Għaliex ikkawżajtna illi niżvijjaw minn triqatek, u webbist qalbna biex ma nibżgħux minnek? Erġa’ ejja minħabba l-qaddejja tiegħek. Illuminana u qawwina biex insiru nixbhu lill-Imgħallem tagħna, li sejħilna għas-saltna u l-glorja eterna tiegħu.”
Comments