Għajn ta' Ilma Ġieri

“Isimgħu kelmet il-Mulej, o dar Ġakobb u l-familji kollha ta’ dar Iżrael: hekk jgħid il-Mulej, ‘X’ħażen sabu fija missirijietkom, biex tbiegħdu minni, u marru wara l-frugħa, u saru frugħa? U lanqas qalu, “Fejn hu l-Mulej li tellagħna mill-art tal-Eġittu, li mexxiena fid-deżert, f’art xagħrija u kollha ħofor, f’art niexfa u ta’ dell il-mewt, f’art li ħadd ma jgħaddi minnha, u fejn l-ebda bniedem ma jgħammar?” U ġibtkom f’art kollha frott, biex tieklu l-frott tagħha, u l-ħwejjeġ tajbin tagħha; iżda meta dħaltu, intom niġġistu arti, u wirti għamiltuh moqżież...‘Stagħġbu, o smewwiet, b’dan, u twerwru għall-aħħar, u tnikktu wisq,’ jgħid il-Mulej. ‘Għax il-poplu tiegħi għamel żewġ ħtijiet: telqu lili, għajn ta’ ilma ġieri, u ħaffru għalihom bjar, bjar imxaqqin li ma jżommux ilma” (Ġeremija 2:4-7,12-13).

Kull fejn Alla jibni l-knisja ix-xitan jibni kappella. Hu qarrieq: bħala kupjatur u imitatur, bil-finijiet perversi tiegħu, ix-xitan ma tistax tittratta miegħu. Kulma tikkomprometti miegħu titilfu. Agħar minn hekk: jekk tagħtih sebgħek, jeħodlok idek; anzi, ġismek u ruħek miegħu. 

Il-Kristjaneżmu modern hawnhekk żvijja. Iddigressa milli jżomm sħiħ mar-Ras, il-fokus ċentrali tiegħu. Minflok intilef fi tfittxija insensata għal kulma hu prammatiku. Dak li hu effettiv u prattika nħaddnuh, jgħidulek, hu x’inhu; u dak li ma jħallix riżultati immedjati, avolja tajjeb fih innifsu, m’għandniex x’nambuh.

Ħajjitna saret interpretata mill-perspettiva tagħna nfusna flok mill-perspettiva t'Alla. Iffissajna fuqna nfusna, flok ninsabu konċentrati fuq Alla. Minflok l-għarfien u l-qima ta’ Alla veru, partatna l-wirt u l-primoġenitura tagħna għal bieqja minestra rħisa, kumdità ta’ mument wieħed. Irriduna nħossuna tajjeb – issa stess! Insolvu kwalunkwe problemi, intertqu kull ostaklu, inwieġbu kull mistoqsija, niksbu suċċess – illum qabel għada! Bħala l-għan ta’ kull eżistenza, issostitwejna t-tpaxxija umana għall-glorja divina. Qed nirrepetu l-istess reat tal-Lhud fl-antik: flok nixorbu mill-għajn ta’ ilma ġieri, qed inħaffru bjar imxaqqin għalina nfusna, li ma jistgħux jaqtgħulna l-għatx spiritwali tagħna.

Li nafdaw fi Kristu u nobduh, nerġgħu nduru u nsiru bħat-tfal żgħar, niċħdu lilna nfusna u nerfgħu s-salib, nindmu u nservu lil Alla bl-umiltà – dawn illum jinstemgħu suġġerimenti irrelevanti, jekk mhux puwerili wkoll. Qed nippreferu d-dikjarazzjonijiet tal-psikologi u l-esperti mondani, milli nagħtu kas lil Alla li kellimna bil-profeti u l-appostli, li żarna f’Ibnu stess! Gradwajna lilna nfusna għal livell ogħla, jidhrilna; sirna sofistikati, inħobbu nikkonvinċu lilna nfusna. Attwalment ikkommettejna apostasija. 

Minn dan il-lat, kull Kristjan imissu jkun konservattiv u radikali simultanjament: konservattiv filli nippriżervaw il-fidi intatta, u radikali filli napplikawha. Għax il-fidi mhix biċċa armatura medjevali, kollha disinji u indurata, imdendla mal-ħajt, jew tinxtedd biss f’okkażżjonijiet statali. Aktarx, hi libsa għad-dar, għall-post tax-xogħol, għall-ħanut, għat-triq. Hi fardal ta’ qadi, qadi f’isem is-Sid tas-sidien.

Talba: “Alla ħanin, Missierna, tħalliniex inpartuk mal-frugħa u l-interessi tas-soċjetà jew tagħna nfusna. Skansana mill-formaliżmu reliġjuż, mill-ipokresija morali, minn fidi għażżiena. Qanqal fina spirtu ta’ ndiema biex nirritornaw għandek. Kebbes fina qlub biex jagħtuk qima fl-Ispirtu u skont is-sewwa. Nitolbuk dan f’isem Ġesù, il-Feddej tagħna. Ammen.”