“Irrid ngħid, illi sakemm idum iż-żmien li l-werriet għadu minorenni, mhu differenti xejn minn ilsir, għalkemm ikun il-padrun ta’ kollox, iżda hu taħt il-ħarsien ta’ indokraturi u fiduċjarji sad-data ffissata mill-missier. Hekk ukoll aħna, meta konna tfal, konna mjassrin taħt il-prinċipji elementari tad-dinja.Meta ġiet il-milja taż-żmien, Alla bagħat lil Ibnu, imwieled minn mara, imwieled taħt il-liġi, sabiex jifdi ’l dawk taħt il-liġi, sabiex nirċievu l-adozzjoni bħala wlied. U għax intom ulied, Alla bagħat l-Ispirtu t’Ibnu fi qlubna, jgħajjat, ‘Abba! Missier!’ Għalhekk m’għadikx iżjed ilsir, iżda iben; u ladarba iben, werriet ukoll permezz t’Alla” (Galatin 4:1-7).
L-adozzjoni hi azzjoni li biha raġel jilqa’ lil xi ħadd fil-familja tiegħu, biex jagħmlu parti minnha. Jagħtih il-jedd u l-privileġġi kollha ta’ wliedu. Bint Faragħun adottat iċ-ċkejken Mosè, u Mordekaj għamel l-istess ma’ Ester.
Teoloġikament, l-adozzjoni hi dak l-att divin li bih dawk li darba kienu aljenati minn Alla u għedewwa tiegħu, ħatja u falluti, issa huma magħmula wliedu, u saħansitra werrieta tal-glorja eterna. L-adozzjoni tagħna bħala wlied Alla hi aktar minn sempliċi titlu. Raġel jadotta bħala iben u eredi wieħed li ma jixbhu xejn, imma dawk kollha li l-Missier jilqa’ fi ħdanu bħala wliedu huma bħalu. Mhux biss għandhom ismu fuq ġbinhom, imma jġorru wkoll xbihetu. Mhijiex adozzjoni superfiċjali; Alla qed jifforma familja ta’ wlied illi fil-karattru diġà qed ikunu kkonformati mal-karattru ta’ Ibnu Ġesù.
Kemm hi dinjituża u elevata dil-barka! Immaġina…nissejħu wlied Alla, u mhux taparsi, iżda fir-realtà! Ulied Alla! Mhux qed nitkellmu dwar xi adozzjoni imperjali fil-familja ta’ Ċesri; lanqas bħal meta David intlaqa’ fid-dar ta’ Sawl, avolja dil-mossa stmaha bħala preferenza u barka speċjali; lanqas qed ngħidu li ħallatna isimna mal-eroj u l-monarki potenti. Bil-medjazzjoni ta’ Ġesù, aħna magħmulin ulied Alla, subien u bniet!
X’unur inkomparabbli! nerġa’ ngħid. Meta l-missjonarji Daniżi stazzjonati f’Malabar inkarigaw lil xi konvertiti biex jittraduċu katekiżmu, li fih kien dikjarat li l-fidili jsiru wlied Alla, wieħed mit-tradutturi tant inħasad illi telaq il-pinna minn idu, u esklama, “Iżżejjed hekk! Ħalluni naqlibha, ‘Ikollhom permess ibusu saqajh!’”
Kif nafu illi nħaddnu dit-tama li nkunu werrieta t’Alla? Nafu għax irrispondejna għall-bxara t-tajba. “Għax intom ilkoll ulied Alla bil-fidi fi Kristu Ġesù” (Galatin 3:26). Bil-fidi! Billi sempliċement nafdaw fih. Nisimgħu l-istorja dwaru, nemmnuha u nilqgħuha bħala vera, u bir-rieda tagħna mmorru għandu.
Sempliċement bil-fidi, imbasta tkun fidi ġenwina fl-uniku Feddej. Għax “m’hemmx salvazzjoni f’xi ħadd ieħor, għax m’hemm ebda isem ieħor taħt is-sema mogħti fost il-bnedmin li bih jeħtieġ inkunu salvati” (Atti 4:12). Dit-tip ta’ fidi ma tistax tibqa’ mistura: biha nistqarru lil Kristu pubblikament, u biha wkoll l-andament ta’ ħajjitna jinbidel radikalment. Grad ta’ taqdis sinċier, peress li hu l-effett tar-riġenerazzjoni, hu sinjal ċert ta’ adozzjoni. Jaffordja argument qawwi illi dik il-persuna li bdiet tiġi mqaddsa hi attwalment wild adottat t’Alla.
Talba: “Mulej Ġesù, o kieku kellna elf ilsien biex nirringrazzjawk talli ma tistħix tagħrafna bħala ħutek. Hi ħaġa inkredibbilment meraviljuża għalina illi issa aħna werrieta miegħek. Ifformana moralment biex inkunu lesti nbatu miegħek biex miegħek ukoll naslu għall-glorja eterna. Ammen.”
Comments