“‘Għal ħin wieħed tlaqtek, iżda bi ħniena kbira niġbrok. F’fawra ta’ għadab ħbejt għal ftit wiċċi minnek, iżda bi ħniena għal dejjem nitħassrek,’ jgħid il-Feddej tiegħek, il-Mulej. ‘Għax dan hu bħall-ilmijiet ta' Noè għalija, għax bħalma ħlift li l-ilmijiet ta' Noè ma jitilgħux aktar fuq l-art, hekk ħlift li ma nerġax iżjed nagħdab għalik u lanqas inċanfrek. Għax il-muntanji jistgħu jitilqu u l-għoljiet jitheżżu, iżda mħabbti ma titħarrikx minn miegħek, u lanqas il-patt tas-sliem tiegħi ma jitħarrek,’ jgħid il-Mulej li jħenn għalik” (Isaija 54:7-10).
Il-Mulej jirtira minna biex jattirana lejh! Ħsibijietu huma ħsibijiet ta’ sliem, biex jagħtina futur u tama. Jekk jaħbi wiċċu minna għal ftit, dan jagħmlu biex ma jagħtiniex dahru għal dejjem. Jabbandunana għal perjodu qasir, biex aħna mmutu għad-dinja, u nixxenqu aktar għall-Ġenna, il-port ultimu tagħna. Jabbandunana temporanjament biex nitgħallmu ngħixu bil-fidi. Jitlaqna għal xi ħin biex, f’dix-xitwa għerija u qalila, il-ħaxix ħażin u d-duda ta’ dnubietna jkunu mortifikati u maqtula. Iwarrab minna għal xi waqtiet biex aktar tard jiffissa mħabbtu fuqna. Jaħbi wiċċu minna għal ftit biex il-ferħ u l-konfort tagħna jkunu aktar ferventi, eżaltati u mwessa’. Fin-natura tagħna, nifirħu l-aktar meta nsibu ħniniet mitlufa. Il-Mulej, li jaf in-natura tagħna, biex ikabbrilna l-feliċità, it-tifħir, il-gratitudni tagħna, għall-preżenza, il-wiċċ u l-manifestazzjoni ta’ mħabbtu, kultant jirtirahom.
Mela, fit-trattamenti kollha tal-Mulej magħna, l-intenzjoni hi waħda sublimi, tajba u qaddisa. M’għandniex għalfejn niskuraġġixxu rwieħna, mela, meta nsibu rwieħna abbandunati.
Irridu noqogħdu b’seba’ għajnejn biex ma nkejlux l-affezzjoni eterna t’Alla b’xi dispensa preżenti tal-providenza tiegħu. Hemm dispjaċir etern kontra bniedem; u hemm dispjaċir preżenti ma’ bniedem. Dispjaċir etern ma jistax joqgħod ma’ mħabba eterna; imma mħabba eterna u dispjaċir preżenti sikwit imorru flimkien. Missier jista’ jkollu xi jgħid ma’ ibnu għall-preżent, u frattant ikun iħobbu b’imħabba paterna. Hekk Alla jista’ u infatti jħobb lil uliedu, għalkemm fil-preżent ikun dispjaċut bihom.
Issa jekk niżbaljaw u nispiċċaw inkejlu l-affezzjoni eterna t’Alla skont kif qed jittrattana preżentement, nisfaw skuraġġiti. Alla dipendibbli mqar meta l-providenzi tiegħu donnhom jidhru mdawra kontra l-wegħdi tiegħu għalina. Lil David wiegħdu kuruna u saltna, iżda l-providenza apparentement teħodha kontra l-wegħda tiegħu. “Ir-raġel għal qalb Alla” hu kkaċċjat minn Sawl. Kemm-il darba kellu ħajtu pperikolata. Matul dal-perjodu David kien fid-dmir li jibqa’ jafda fil-Mulej.
Sikwit, bi providenza mqita, Alla jaħdem b’tali mod u manjiera illi jwettaq il-wegħda tiegħu. Lil Pawlu qallu illi l-passiġġieri kollha fuq il-bastiment kellhom ikunu salvati mill-għarqa. Iżda issa, mix-xeħta tagħha, il-providenza qisha teħodha kontra l-wegħda. L-irwiefen jonfħu, il-ġifen jinkalja u jsir trietaq…u hekk Alla kkonferma l-wegħda tiegħu! Min qabad ma’ tavla, u min ma’ xi biċċa arblu, in-nies abbord kollha waslu x-xatt qawwijin u sħaħ. Afda f’Alla saħansitra meta tarah jidderieġi l-affarijiet donnu kuntrarju għall-promessa żgura tiegħu.
Talba: “X’assigurazzjoni ħelwa tgħaddielna! Nistgħu ngħaddu mis-saram u nkwiet u mard u faqar, iżda mħabbtek ma titħarrikx minn magħna, la tvarja u lanqas tonqos, u lanqas il-patt tas-sliem tiegħi ma jiċċaqlaq jew isir inċert. Ma tiskansalniex it-tempesta iżda tgħaddina minna. Nitolbuk biex f’dan kollu nibqgħu b’ħarsitna fuqek, Missier ta’ għerf u mħabba bla fini.”
Comments